اگر می خواهید بدانید بر پرستو فروهر چه گذشت، پیکر کاردآجین شده ی پدر و مادر خود را پیش چشمانتان تصور کنید...
امروز سیزدهمین سالگرد قتل ناجوانمردانه و بی رحمانه ی داریوش و پروانه فروهر است. صحبت های پرستو فروهر را که از رادیو فردا می شنیدم یک لحظه پیکر خون آلود پدر و مادر خود را پیش چشمانم تصور کردم. حقیقت این است که همه ی ما از این جنایت خون بار برافروخته شدیم و با فرزندان آن دو بزرگ، همدردی کردیم اما بار عاطفی این ماجرا و زجر و اندوهی که پرستو و آرش فروهر در این سال ها تحمل کرده اند را وقتی می توانیم با تمام وجود احساس کنیم که در ذهن خود چنین ماجرایی را برای عزیزترین کسان خود تصور کنیم.
من هنوز در حیرتم ماموران دیوسیرتی که دست به این جنایت زدند به فرض که فتوای قتل آن دو عزیز را در جیب داشتند و به فرض که با باوری مذهبی این عمل خود را توجیه کرده بودند چطور این گونه وحشیانه رفتار نمودند و مگر نمی توانستند تنها جانی را بستانند و این گونه حیوان صفت، لکه ننگی بر تاریخ بشریت و انسانیت ننشانند؟
و به پرستو فروهر بزرگوار که همچون سالیان پیش باز هم رنج سفر کشید و به ایران آمد و باز هم از برگزاری یک مراسم ساده برای آن دوعزیز منع شد زنده باد می گویم و آرزو می کنم همین روزها به زودی زود، روز رسوایی آمران و عاملان اصلی این جنایت فرا رسد.
