رادیو فردا دارد موسیقی سنتی پخش می کند، چلچراغ این هفته منتشر نمی شود، فرشید منافی برنامه طنزش را تعطیل کرده است. با این اوضاع امیدی به بهبود اوضاع نیست. هنوز روشنفکران ما بر شانه های مذهب سوارند. اگر قرار است با جعلیاتی خرافی همچون شب قدر این گونه با ترس و احترام برخورد شود چگونه می توان دم از اصلاح و روشنگری زد. گیرم «علی بن ابیطالب» بزرگمردی بوده که در راه حق و عدالت مبارزه کرده و ناجوانمردانه کشته شده، آیا مانند او در تاریخ سرزمین خودمان کم داریم؟!
از «آرش و آریوبرزن و سورنا و بابک و مازیار و حلاج» بگیر و بیا تا «محمد مسعود و فرخی یزدی و خسرو گلسرخی» و بعد «داریوش فروهر و محمد جعفر پوینده و محمد مختاری و اکبر محمدی» و همین روزها «سهراب اعرابی و ندا اقاسلطان و محسن روح الامینی و امیر جوادی فر و محمد كامرانی» و ... . مسئله این است که ما اینها را به آسمان وصل نمی کنیم. از ایشان قدیس نمی سازیم. همین الان هم فریاد عده ای بلند می شود که چرا اینها را با علی مقایسه کرده ای؟ چرا «ع» را پس از نام علی نگذاشته ای؟ امشب عده ای مفاتیح الجنان بر سر می گیرند و فریاد الغوث الغوث سر می دهند. می خواهند کارنامه یک سال آینده شان را بیمه کنند. بسیار خوب. اصلن بحثی نیست. اما چرا باید دیگران زندگی عادی خود را مختل کنند.
هشت تا کانال تلویزیون در خدمت اعتقادات دوستانمان است. یک هفته مملکت نیمه تعطیل است. اینها کم است که باید رسانه های مستقل و آزاداندیش هم خودسانسوری کنند. خفه شدم از خرافات.
