یادداشت امروز «عباس عبدی» در شرایطی که بحث سنگسار خانم «سکینه محمدی»، جهانیان را درگیر این موضوع کرده بسیار جالب است. این که راستی اگر سنگسار حکمی اسلامی و منصفانه است چرا مقامات از اجرای علنی و انتشار تصاویر آن خوف دارند. یادداشت را با هم می خوانیم:
شفافیت شرط مجازات منصفانه
عباس عبدی
روزنامه شرق، شنبه 23 مرداد 89
شفافیت شرط مجازات منصفانه
عباس عبدی
روزنامه شرق، شنبه 23 مرداد 89
نکتهای که این یادداشت برآن تاکید دارد، علنی بودن مجازات است. اهمیت این رکن در این است که مجازات مجرم، عملی انتقام جویانه و عقده گشایی نیست که کسی ضرورت آشکار بودن آن را به واسطه آثار سوء آن انکار کند. اگر شیوه و میزان مجازات در مورد خاصی منصفانه باشد، هر فرد منصفی بر اجرای آن رای میدهد و آماده اجرای آن نیز هست و مثل هر کار منصفانه دیگر نه تنها از آشکار و علنی شدن آن نگرانی ندارد، بلکه از این امر استقبال هم می کند. به همین دلیل است که اکثر مجازات های اعمال شده در صدر اسلام، به گونه آشکار بوده و حتی آشکار بودن و حضور سایرین لازمه اجرای این گونه مجازات ها بوده است. مثلا مجازات رجم[سنگسار] به گونهای است که حداقل دهها نفر باید در محل حاضر باشند و حتی در اجرای مجازات شرکت کنند و اولین کسی که باید در اجرا شرکت کند، رئیس محکمهای است که فرد را محکوم کرده است. جالب اینکه بسیاری از افراد و حاکمان شناخته شده مستقیما در اجرای مجازات شرکت می کردند.
اگر قرار باشد امروز هم مطابق این قاعده عمل شود، علنی بودن مجازات مترادف با انتشار تصویر یا فیلم مجازات ها به صورت مستقیم است. حتی در کشورهایی هم که اعدام وجود دارد(مثلا با تزریق سم) از این کار فیلمبرداری می شود و مقامات بالای محل در آن شرکت می کنند. بنابراین اجرای مجازات های تعذیب بدنی یا سلب زندگی نیز در صورتی منصفانه خواهد بود که مدافعان تئوریک این نوع مجازات ها و قانونگذاران و حکم کنندگان و مجریان در بالاترین سطوح، جملگی در مراسم اجرای آن حاضر شوند و مثل دیگران در اجرای مجازات (زدن شلاق یا سنگسار یا ...) شرکت کنند، و در عملی که آن را منصفانه می دانند شرکت جویند و علنی بودن اجرای حکم را با استفاده از ابزار مدرن (رسانه ها) منتشر و محقق سازند و آمار و ارقام آن را با دقت کافی منتشر کنند... مگر نه این که گقته می شود در صورت قطع دست یک دزد، سایرین درس عبرت می گیرند و دیگر دزدی نخواهند کرد، اگر به نتایج این استدلال ملتزم باشیم، باید فیلم قطع دست دزد را در شبانه روز چند بار از تلویزیون سراسری پخش کنیم تا درس عبرتی باشد برای کسانی که قصد دزدی دارند، و اگر چنین نکردیم، حتما یک جای استدلال فوق اشکال دارد.
اگر قرار باشد امروز هم مطابق این قاعده عمل شود، علنی بودن مجازات مترادف با انتشار تصویر یا فیلم مجازات ها به صورت مستقیم است. حتی در کشورهایی هم که اعدام وجود دارد(مثلا با تزریق سم) از این کار فیلمبرداری می شود و مقامات بالای محل در آن شرکت می کنند. بنابراین اجرای مجازات های تعذیب بدنی یا سلب زندگی نیز در صورتی منصفانه خواهد بود که مدافعان تئوریک این نوع مجازات ها و قانونگذاران و حکم کنندگان و مجریان در بالاترین سطوح، جملگی در مراسم اجرای آن حاضر شوند و مثل دیگران در اجرای مجازات (زدن شلاق یا سنگسار یا ...) شرکت کنند، و در عملی که آن را منصفانه می دانند شرکت جویند و علنی بودن اجرای حکم را با استفاده از ابزار مدرن (رسانه ها) منتشر و محقق سازند و آمار و ارقام آن را با دقت کافی منتشر کنند... مگر نه این که گقته می شود در صورت قطع دست یک دزد، سایرین درس عبرت می گیرند و دیگر دزدی نخواهند کرد، اگر به نتایج این استدلال ملتزم باشیم، باید فیلم قطع دست دزد را در شبانه روز چند بار از تلویزیون سراسری پخش کنیم تا درس عبرتی باشد برای کسانی که قصد دزدی دارند، و اگر چنین نکردیم، حتما یک جای استدلال فوق اشکال دارد.
منبع: روزنامه شرق، شنبه 23 مرداد 89
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر