۱۳۸۹ بهمن ۲, شنبه

در مملکتي که دخترانش حتي در سينما هم نتوانند فوتبال ببينند، همان بهتر که تيم ملي اش 35 سال در حسرت يک جام بماند.

در مملکتي که ورود زنانش به استاديوم فوتبال ممنوع است، همان بهتر که تيم ملي اش درجا بزند.
در مملکتي که دخترانش حتي در سينما هم نتوانند فوتبال ببينند، همان بهتر که تيم ملي اش 35 سال در حسرت يک جام بماند.
در مملکتي که تصوير شادي تماشاچي هاي فوتبال در تلويزيون سانسور مي شود، همان بهتر که تيم ملي اش از گروهش هم بالا نرود.
در مملکتي که بازيکنان فوتبالش به جرم شرکت در مراسم جشن و شادي به زندان بيفتند، همان بهتر که تيم ملي اش را تعطيل کنند و خيال همه را راحت.
در مملکتي که بازيکن فوتبالش به اتهام روزه خواري از تيم اخراج شود، اصلا چه جاي سخن گفتن از فوتبال است؟
... آري در مملکتي که "آزادي" نيست، فوتبال بهانه اي است براي اين که مردم سرگرم شوند تا از گرفتن حقوقشان و از فرياد زدن هر روزه بر سر حاکمان ديکتاتور غافل شوند.

۴ نظر:

  1. در مملکتی که تو آزاد باشی همه ی این خزعبلات را بگویی و گوش را به جلیقه ربط بدهی و فکر کنی خیلی فرمایشات نغز فرموده ای همان بهتر آزادی نباشد.

    پاسخحذف
  2. از کجا معلوم این دوست عزیز از داخل ایران نظرات رو داده باشن
    دیگه اینکه بهتر بود نظرات رو میخوندی بعد اظهارنظر میکردی همش به هم مربوط و در مورد فوتبال و حواشی اون بود
    بهتره سرت رو از زیر برف در بیاری و چشماتو باز کنی بعد دهانتو وا کنی

    پاسخحذف
  3. خیلی خیلی مطلب درستی بود. کاملا موافقم. فوتبال برای سرگرمی مردمه تا به بدبختی هاشون فکر نکنن

    پاسخحذف
  4. vaghean dorost bood...dar zemn aghaye nashenase aval yekam doro bareto nega kon bad biya dor beriz

    پاسخحذف